Τι είναι όμως το Marais; Η καρδιά του ιστορικού κέντρου στο Παρίσι, που αν και με συγκεχυμένα όρια, εκτείνεται σε γενικές γραμμές ανάμεσα στην πλατεία Δημοκρατίας και την πλατεία της Βαστίλλης.

Παρίσι - Le Marais: Νότες φθινοπώρου στο ιστορικό κέντρο  Αυτή η εποχή στο Παρίσι με τα σπάταλα χρώματα και αρώματα διαρκεί πολύ. Τόσο πολύ, όσο χρειάζεται για να το ανακαλύψεις ΚΕΙΜΕΝΟ: ΜΑΡΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Παρίσι. Και μάλιστα φθινόπωρο. Ο τέλειος συνδυασμός. Με τα πρώτα ροδοκίτρινα πλατανόφυλλα να σχηματίζουν σωρούς στους δρόμους και τις πλατείες. Τις πολλές εκθέσεις. Την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. Το γλυκό καιρό. Στις όχθες του Σηκουάνα -δεξιά και αριστερή- με τους περισσότερους εραστές στην Ευρώπη, όπου προσωπικά πάθη έγραψαν ιστορία, χιλιάδες άνθρωποι συνωστίζονται στα γραφικά στενά ολόγυρα, τις προβλήτες, τα παλιά γεφύρια, με τη μποέμ ατμόσφαιρα στα καφέ, τα μπιστρό, τα καλά εστιατόρια. Πρώτη «αξιωματική αλήθεια»: Να μην αρκείσαι σε ό,τι πρόλαβες να δεις, και σε ό,τι σε πήγαν να δεις. Τόση η χάρη της πόλης. Τόσες και οι σχεδόν άγνωστες πλευρές της! Μία απ' αυτές είναι το Μarais, στη δεξιά όχθη. Τι είναι όμως το Marais; Η καρδιά του ιστορικού κέντρου στο Παρίσι, που αν και με συγκεχυμένα όρια, εκτείνεται σε γενικές γραμμές ανάμεσα στην πλατεία Δημοκρατίας και την πλατεία της Βαστίλλης. Αποτελεί το 4ο διαμέρισμα, από τα 20 που υπάρχουν συνολικά στο Παρίσι και διατηρεί σχεδόν ανέπαφη σήμερα την προεπαναστατική φυσιογνωμία του, με τις πανέμορφες επαύλεις, γλιτώνοντας στην κυριολεξία απ' τις μπουλντόζες του Haussmann τον 19ο αιώνα, όταν κατασκευάζονταν οι μεγάλες μπουλβάρ. Μέχρι τον 13ο αιώνα ήταν ένας βαλτότοπος, όπως υποδεικνύει και το όνομά του (marais σημαίνει βάλτος). Αγρότες που το καλλιεργούσαν οι πρώτοι κάτοικοι. Ναΐτες μοναχοί οι επόμενοι. Καθόλου περίεργο που πανάκριβοι δρόμοι σήμερα και διάσημα στενά φέρουν θρησκευτικές ονομασίες όπως Rue du Temple, Rue des blancs Mantreaux, απ' τα άσπρα ενδύματα των Αυγουστίνων μοναχών που είχαν ιδρύσει και μοναστήρι εκεί. Τα θρησκευτικά τάγματα που διέμεναν εκεί πούλησαν τις περιουσίες τους σε ευγενείς. Τον 15ο αιώνα, η παλαιά αριστοκρατία -la noblesse d' epèe- είχε ήδη εγκατασταθεί. Με τη λήξη του εκατονταετούς πολέμου και την αποχώρηση των Εγγλέζων το 1453 -σημαδιακή χρονολογία και για μας- η περιοχή αυτή, όπως και το Marais, είχε ερημώσει, ενώ οι καταστροφικές συνέπειες ήταν παντού ορατές. Η εγκληματικότητα ανθούσε, μαζί με τη φτώχεια και την εγκατάσταση κακοποιών και άλλων στοιχείων στους θεοσκότεινους δρόμους. Στις αρχές του 16ου αιώνα, ο Φραγκίσκος Α΄ και ο Ερρίκος Β΄ διέταξαν να τοποθετηθούν κεριά τουλάχιστον σε ένα παράθυρο κάθε σπιτιού για να φωτίζονται κάπως τα στενά. Παρ' όλ' αυτά, 15 άνθρωποι κάθε βράδυ συνέχιζαν να δολοφονούνται. Αργότερα ένα σύστημα φωτισμού υιοθετήθηκε για τη νύχτα. Φύλακες με φακούς από κερί συνόδευαν τους ανθρώπους έως την είσοδο των σπιτιών τους. Μόνο επί Λουδοβίκου 14ου τοποθετήθηκαν 3.000 φανάρια, τα οποία αντικαταστάθηκαν μετά με λάμπες πετρελαίου. Για να φθάσουμε στον 17ο αιώνα, όταν η περιοχή βρήκε την οριστική της μορφή. Ηταν ο χρυσός αιώνας του Παρισιού. Ο αιώνας του Διαφωτισμού και της βασιλείας του Ερρίκου του 4ου· του μονάρχη που συνέδεσε τη ζωή του με την ανοικοδόμηση του Παρισιού. Από τότε το Marais απέκτησε την εύνοια των ευγενών, αφού τα ανάκτορα του Λούβρου βρίσκονταν σε πολύ μικρή απόσταση από εκεί. Ετσι στον πρώην βαλτότοπο του Marais ήρθε κι έδεσε το σκηνικό μιας καλοφροντισμένης συνοικίας μεγαλοαστών που άφησαν το στίγμα τους στα πολλά hotel particuliers. Δηλαδή μεγάλες ιδιωτικές επαύλεις όχι λιγότερες από 100, αναπαλαιωμένες σήμερα, που μετατράπηκαν είτε σε μουσεία, όπως το Carnavalet, μουσείο ιστορίας του Παρισιού, ή το Μουσείο Πικάσο, είτε σε δημόσια κτίρια όπως η Εθνική Βιβλιοθήκη ή το ίδρυμα ιστορικών μνημείων και αρχείων της πόλης. Είναι η εποχή που χτίζονται στο Παρίσι οι Invalides, η Σορβόννη, το ανάκτορο του Λουξεμβούργου. Με τη δύση του άστρου του Λουδοβίκου και τα γεγονότα της επανάστασης, το περίφημο quartier του Marais εγκαταλείφθηκε κάτω από την επέλαση των μαζών και την λαϊκή εξέγερση του 1789. Λεηλασίες και καταστροφές ακολούθησαν. Το Marais ερήμωσε και αφέθηκε στην τύχη του μέχρι τη δεκαετία του '60, οπότε κηρύχθηκε «εθνικός συναγερμός» για τη διάσωσή του. Το 1962, επί Ντε Γκωλ, το Marais χαρακτηρίσθηκε περιοχή μεγίστης ιστορικής σημασίας, οπότε και ξεκίνησε το τεράστιο αναστηλωτικό έργο που όπως θα δείτε, κρατάει ακόμη, αφού πολλές από τις πτέρυγες μουσείων και άλλων χώρων είναι κλειστές ή επισκευάζονται. Τα σημαντικότερα αξιοθέατα Είτε έρχεστε από τη Rivoli, κεντρικό άξονα κοντά στο ποτάμι, μέσω του Λούβρου, είτε από την Οπερα με πλησιέστερο προς το Marais σταθμό το St Paul ή τη Βαστίλλη, γρήγορα θα ανακαλύψετε το καλά κρυμμένο Μουσείο Πικάσο, με μια εντυπωσιακή συλλογή έργων. Συνολικά 203 πίνακες, 158 γλυπτά, 28 ανάγλυφα, 16 κολάζ, 88 κεραμικά και πάνω από 3.000 σκίτσα. Ενας πακτωλός έργων στο μέγαρο Σαλέ, κτίριο του 1656, το οποίο ανήκε σε έναν φοροεισπράκτορα αλατιού. Το μέγαρο αυτό περιήλθε στον δήμο του Παρισιού το 1964. Οταν ο Πικάσο πέθανε το 1973, αυτό το κτίσμα επελέγη για να στεγάσει την πλούσια συλλογή του. Το Μουσείο Carnavalet είναι αφιερωμένο στην ιστορία του Παρισιού. Στεγάζεται σε ένα εντυπωσιακό κτίριο με κήπο, που γλίτωσε από τις ισοπεδωτικές προσπάθειες των μηχανικών του Ναπολέοντα, ενώ ο βαρώνος Οσμάν ζήτησε να του παραχωρηθεί για να τοποθετήσει τα πολύτιμα αντικείμενα που υπήρχαν μέσα στα υπό κατεδάφιση σπίτια! Σε δύο πτέρυγες εκτίθενται δύο διαφορετικές εποχές. Στην πρώτη, η ιστορία της πόλης μέχρι την Επανάσταση. Στη δεύτερη, στο Οτέλ Πελετιέ, στεγάζεται η μεγαλύτερη συλλογή στον κόσμο πορτρέτων, χαρακτικών, αντικειμένων από την εποχή της Επανάστασης, όπως και νομίσματα. Σε χωριστές αίθουσες θα δείτε το δωμάτιο του Proust, όπως και αντίγραφο της λαιμητόμου. Σε άλλο δωμάτιο θα δείτε την art deco πρόσοψη του διάσημου κοσμηματοπωλείου Fouquet του 19ου αιώνα. Πριν γίνει μουσείο ήταν το σπίτι της διάσημης επιστολογράφου Μαρκησίας ντε Σεβινέ, που περιέγραψε με γαργαλιστικές λεπτομέρειες τον τρόπο ζωής της κοινωνίας του 17ου αιώνα, την εισαγωγή της πανάκριβης σοκολάτας τότε στη Γαλλία, την υφαντουργία που ανθούσε στην περιοχή και άλλα. Η Place des Vosges, η πρώτη ανοιχτή πλατεία του Παρισιού, με τις 36 κατοικίες από κόκκινο τούβλο, συμμετρικά φτιαγμένες και τις αψίδες από κάτω σαν να επρόκειτο για σαλόνι, υπήρξε τόπος βασιλικών ανακτόρων ώς το 1559, όταν η Αικατερίνη των Μεδίκων μετέφερε οριστικά τη βασιλική κατοικία στο Λούβρο, επίσημο ανάκτορο πλέον. Σήμερα γύρω απ' αυτή την πλατεία, τη γοητευτικότερη του Παρισιού, με τα αναρίθμητα καφέ, τους κρυφούς κήπους και τα ατμοσφαιρικά ξενοδοχεία, υπάρχουν κτίρια στα οποία έμειναν μερικοί απ' τους γνωστότερους πνευματικούς ανθρώπους. Τον Βίκτωρα Ουγκώ, τον Μαρσέλ Προυστ, τον Ζαν Κοκτώ, τον Πολ Λεοτάρ, την Αννα ντε Νοάιγ, τον Πικάσο και τόσους άλλους. Στον αριθμό 7 της πλατείας είναι το πανέμορφοΠτι Οτέλ ντε Σιλί του 17ου αιώνα, το οποίο χτίστηκε για έναν διάσημο χαρτοπαίκτη. Μετά πέρασε στα χέρια του πρωθυπουργού του Ερρίκου του 4ου, μαζί με τον πορτοκαλεώνα του στην πίσω μεριά. Το Δημαρχείο του 17ου αιώνα, το Hotel de Ville, στην επώνυμη πλατεία, υπήρξε κέντρο ανατριχιαστικών εκτελέσεων εκείνα τα ανταριασμένα χρόνια. Εδώ εκτελέστηκε και ο δολοφόνος του Ερρίκου του 4ου, ο Ροβαγιάκ. Αξίζει να το επισκεφθείτε. Το κτίριο κάηκε το 1871 και ανακατασκευάσθηκε αργότερα. Το μουσείο Κονιάκ Ζέ, στον αριθμό 11 της Rue Payenne, απ' τους Ερν. Κονιάκ και Λουίζ Ζε, ιδρυτές του πολυκαταστήματος της Σαμαριτέν πιο κάτω, στεγάζει μια πολύ μεγάλη συλλογή έργων τέχνης και επίπλωσης του 18ου αιώνα. Μεταξύ άλλων, θα δείτε και μια πανέμορφη συλλογή από ταμπακιέρες διακοσμημένες με πολύτιμες πέτρες και σμάλτο. Το Μέγαρο Γκενεγκό, στη Rue des Archives, κατασκευασμένο από τον διάσημο αρχιτέκτονα του 17ου αιώνα, Φρανσουά Μονσάρ, για τον Φρανσουά Γκενεγκό, υπουργό και σφραγιδοφύλακα του Ερρίκου. Το 1967, ο Αντρέ Μαλρό εγκαινίασε μία απ' τις 2 πτέρυγες, ως μουσείο της Φύσης και του κυνηγιού. Στην άλλη υπάρχουν πίνακες ζωγραφικής των Ρούμπενς, Ρέμπραντ, Μονέ και άλλων. Ο γεωμετρικός κήπος είναι εντυπωσιακός. Αξίζει ακόμα να δείτε Στον αριθμό 3, της Rue Volta, βρίσκεται το πιο παλιό σπίτι του Παρισιού. Ενα τετραώροφο κτίριο του 1300 με στιβαρή δομή και με δοκούς κάθετους εξωτερικά ανάμεσα στα παράθυρα. Το Μέγαρο Λιμπεράλ Μπριάν, του 1685, επηρεασμένο από την ιταλική τεχνοτροπία. Στεγάζει σήμερα μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή από κλειδαριές, πόμολα και παλιά ρόπτρα. Το Hotel de Sens είναι το παλιότερο μεσαιωνικό μέγαρο του Marais, κτισμένο το 1475 σε τύπο πύργου. Αργότερα έγινε η οικία της πρώην συζύγου του Ερρίκου του 4ου, Μαργαρίτας ντε Βαλουά, «διάγοντας βίον ακόλαστον». Σήμερα στεγάζει τη βιβλιοθήκη τέχνης Φορνέ. Το Μέγαρο Σουμπίζ, στην πασίγνωστη Rue des Francs Bourgeois, με τη μεγαλοπρεπή αυλή του, μετατράπηκε σε μουσείο γαλλικής ιστορίας. Ανάμεσα στα πολύτιμα εκθέματα και η διαθήκη του Ναπολέοντα, με την οποία ζητούσε να επιστραφούν στη Γαλλία τα λείψανά του! ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ Είναι μάλλον πολύ γνωστό. Αεροπορικώς με την Οlympic Air, την Air France, την Easy Jet και με την Aegeαn. ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ Μέσα στο Marais θα βρείτε: • Το Pavillon de la Reine. Παλιό, ακριβό και διάσημο, στην place des Vosges. Επιπλωμένο με αντίκες, διαθέτει κήπο. Κοντά στο μετρό St Paul. www.pavillon-de-lareine.com • Caron de Beaumarchais. Πανέμορφο ξενοδοχείο που ζωντανεύει τον 18ο αιώνα Mo St Paul. www.carondebeaumarchais.com • Grand hotel Jeanne d' Arc. Μικρό, καλό ξενοδοχείο, με μεγάλη ζήτηση. Mo St Paul. www.hoteljeannedarc.com • St. Paul le Marais. Πολύ όμορφο και κοντά στην place des Vosges. Ιδανικό γι' αυτούς που προτιμούν επαρχιώτικη ατμόσφαιρα. • Hotel de Nice. Στη Rivoli. Με θέα προς το Sacre Coeur. www.hoteldenice.com • Hotel de la Bretonnerie. Στη μαγευτική οδό Rue Ste Croix de la bretonnerie. Απ' τα καλύτερα του Marais. Αντίκες και διακόσμηση με ξύλινα παλιά δοκάρια. www.bretonnerie.com •Hotel St. Louis Marais: 1 Rue Charles V. Πανέμορφο, ατμοσφαιρικό ξενοδοχείο του 17ου αιώνα. www.saintlouismarais.com • Hotel Sevigne. Πολύ ευχάριστο, στο Mo St Paul. www.le-sevigne.com Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo: www.booking.com ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ Στη Rue des Rosiers, στους αρ. 7 και 27, τα καταστήματα Goldenberg και Finkelltzan, είναι τα καλύτερα για τις ονομαστές ρέγκες, τα φλάνκεν, τα μπορστ. Παντού υπάρχουν καταστήματα σοκολατοποιίας, για όλα τα βαλάντια, με πολύ όμορφες συσκευασίες για δώρα. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε στην οδό Φραν Μπουρζουά, το κατάστημα L' image du Grenier sur l' eau, όπου θα βρείτε παλιές καρτ ποστάλ, έντυπο υλικό, οδηγούς και άλλα. Στη Rue des Francs bourgeois, Νο 47, θα τρελαθείτε με το κατάστημα L' Art du bureau, με είδη design και γραφείου. Στο Village St Paul, το πιο όμορφο συγκρότημα καταστημάτων με αντίκες. Στο Au Levain du Marais, εξαιρετικό αρτοποιείο, θα βρείτε παραδοσιακό ψωμί και άλλα υπέροχα είδη πατισερί. ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΤΕΚΙΑ Στο περίφημο μπιστρό Benoit, στις όχθες του Σηκουάνα, θα φάτε και θα πιείτε θαυμάσια. Στο Chez Marianne, παλιός οίκος ανοχής, θα φάτε strudels και falafels. Στο Korcarz στον ίδιο δρόμο -(Rue des holpitalienes St. Gervais)- θα πάτε για γλυκό. Στο L' Ambroisie, στην place des Vosges, κρατήσεις έως και μήνα πριν, στο πρώην κοσμηματοπωλείο, με το πέτρινο πάτωμα και το όμορφο περιβάλλον. Γλυκιές κόκκινες πιπεριές, καραβίδες με σουσάμι, αρνάκι με τραγανή κρούστα και τρούφες απ' τα καλύτερα.La guirlande de Julie, στην place des Vosges σε ένα πανέμορφο κτίριο του 17ου αιώνα. Le baracane, στην καρδιά του Marais. Ψητό κουνέλι, τα αχλάδια ψημένα με σος μαδέρα και cassis, λικέρ τριαντάφυλλου, όπως και το σπιτικό ψωμί, απ' τα καλύτερα στο Παρίσι. Τέλος, το Bojinger κοντά στη Βαστίλλη. Είναι η παλιότερη μπρασερί στο Παρίσι -1864- διακοσμημένη σε στυλ art deco, με εξαιρετικά πιάτα.

Advertiser Link Η εκτίμηση εκφράζεται με πράξεις Advertiser Link Αυτά τα Χριστούγεννα κάντε τις αγορές σας από το ηλεκτρονικό κατάστημα της Folli Follie. * Σημείωση: Οι τιμές διαμονής, ναύλων κτλ. που αναφέρονται στον εκάστοτε προορισμό, είναι αυτές που ίσχυαν κατά την χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.