Στο κείμενο της προσφυγής αναφέρεται ότι οι διοικούντες τη χώρα γνώριζαν την κακή οικονομική κατάσταση αρκετά χρόνια πριν από την εμφάνιση της κρίσης και είχαν προειδοποιηθεί έγκαιρα γι΄ αυτό από τους αρμόδιους φορείς, καθώς και για τις συνέπειες που θα έχει η κακή δημοσιονομική διαχείριση. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι οι περικοπές που έγιναν έχουν ως βάση τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και τη δανειακή αφερεγγυότητα και δεν έγιναν για το γενικό δημόσιο ή εθνικό συμφέρον, έτι περισσότερο δε όταν τα νομοθετικά μέτρα που επιβάλλουν τις περικοπές δεν θέτουν καταληκτική προθεσμία διατήρησής τους ή μείωσής τους σε περίπτωση βελτίωσης της δημοσιονομικής κατάστασης. Κατά συνέπεια, υποστηρίζει ο προσφεύγων, παραβιάζεται το άρθρο 22 του Συντάγματος που προβλέπει την προστασία της εργασίας και του μισθού, καθώς οι περιορισμοί μπορούν να επιβληθούν προσωρινά σε έκτακτες περιστάσεις γενικού συμφέροντος ή πλήρους πτωχεύσεως του κράτους. Ακόμη παραβιάζεται, σύμφωνα με το κείμενο της προσφυγής, η συνταγματική αρχή «της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς την Πολιτεία, ως προς τη σταθερότητα των εισοδημάτων των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων», όπως επίσης παραβιάζονται και άλλα άρθρα του Συνταγματικού χάρτη. Επιπλέον, υποστηρίζεται ότι οι περικοπές είναι αντίθετες και στην ΕΣΔΑ, η οποία προβλέπει ότι ο νομοθέτης « δεν έχει τη δυνατότητα να αποσβέσει περιουσιακά ενοχικά δικαιώματα», όπως είναι ο μισθός, « εάν δεν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή ωφελείας»

	Προσφυγή δικαστικού στο Μισθοδικείο κατά των περικοπών 21/7/2010 9:57:30 πμ
	Εφέτης των Διοικητικών Δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης ζητεί, με προσφυγή του, να ακυρωθεί ως αντισυνταγματικό, αντίθετο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το νομοθετικό πλαίσιο με το οποίο μειώθηκαν αναδρομικά από 1.1.2010 τα επιδόματα των δικαστικών λειτουργών και η πάγια αποζημίωση ειδικών συνθηκών προσφοράς υπηρεσιών, ενώ προβλέπεται η περικοπή των επιδομάτων Χριστουγέννων, Πάσχα και θερινής αδείας. Ο εφέτης στρέφεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου και της μισθοδοτικής κατάστασης του Ιουνίου, με την οποία μειώθηκαν κατά 190 ευρώ καθένα από τα δύο επιδόματα των 950 ευρώ που ελάμβανε, κατά 60,8 ευρώ το επίδομα ταχύτερης και αποτελεσματικότερης διεκπεραίωσης των υποθέσεων, και κατά 114 ευρώ η πάγια αποζημίωση ειδικών συνθηκών. Ο δικαστικός υποστηρίζει ότι ελάμβανε συνολικά ετησίως μεικτές αποδοχές 71.764, ποσό που μειώθηκε κατά 15.432,59 ευρώ. Στο κείμενο της προσφυγής αναφέρεται ότι οι διοικούντες τη χώρα γνώριζαν την κακή οικονομική κατάσταση αρκετά χρόνια πριν από την εμφάνιση της κρίσης και είχαν προειδοποιηθεί έγκαιρα γι΄ αυτό από τους αρμόδιους φορείς, καθώς και για τις συνέπειες που θα έχει η κακή δημοσιονομική διαχείριση. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι οι περικοπές που έγιναν έχουν ως βάση τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και τη δανειακή αφερεγγυότητα και δεν έγιναν για το γενικό δημόσιο ή εθνικό συμφέρον, έτι περισσότερο δε όταν τα νομοθετικά μέτρα που επιβάλλουν τις περικοπές δεν θέτουν καταληκτική προθεσμία διατήρησής τους ή μείωσής τους σε περίπτωση βελτίωσης της δημοσιονομικής κατάστασης. Κατά συνέπεια, υποστηρίζει ο προσφεύγων, παραβιάζεται το άρθρο 22 του Συντάγματος που προβλέπει την προστασία της εργασίας και του μισθού, καθώς οι περιορισμοί μπορούν να επιβληθούν προσωρινά σε έκτακτες περιστάσεις γενικού συμφέροντος ή πλήρους πτωχεύσεως του κράτους. Ακόμη παραβιάζεται, σύμφωνα με το κείμενο της προσφυγής, η συνταγματική αρχή «της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς την Πολιτεία, ως προς τη σταθερότητα των εισοδημάτων των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων», όπως επίσης παραβιάζονται και άλλα άρθρα του Συνταγματικού χάρτη. Επιπλέον, υποστηρίζεται ότι οι περικοπές είναι αντίθετες και στην ΕΣΔΑ, η οποία προβλέπει ότι ο νομοθέτης « δεν έχει τη δυνατότητα να αποσβέσει περιουσιακά ενοχικά δικαιώματα», όπως είναι ο μισθός, « εάν δεν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή ωφελείας».