Η Ελλάδα ήδη αναδιαρθρώνει τα χρέη της
του John Dizard
Δημοσιεύθηκε: 08:02 - 05/07/10
του John Dizard
Δημοσιεύθηκε: 08:02 - 05/07/10
"Ήμουν κι εγώ τραπεζίτης εκείνη την περίοδο… Η τεχνολογία που χρησιμοποιούσαμε ήταν να παίρνουμε μία πηγή που θα αντλούσε κάθε δυνατή πληροφορία από το Internet". Αυτά λέει η κ. Anna Chapman, κατηγορουμένη ως κατάσκοπος της Ρωσίας, σε μαγνητοσκοπημένη συνέντευξή της σε συνέδριο επιχειρηματιών στη Νέα Υόρκη.
Είναι σαφές ότι οι εργοδότες της Chapman θα έπρεπε να είχαν ακούσει τα λόγια της ως προς τη διαθεσιμότητα των πληροφοριών. Για παράδειγμα, σκεφτείτε το κόστος να στείλει κανείς δικηγόρους και συμβούλους -όλους αυτούς θα μπορούσε κανείς να τους χαρακτηρίσει κατασκόπους- στις Βρυξέλλες και στη Φρανκφούρτη για να εκτιμήσουν τονκίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας.
Κι όμως, με μία απλή ματιά στο Internet μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι η Ελλάδα έχει ήδη αρχίσει να αναδιαρθρώνει τα χρέη της. Δείτε, ας πούμε, την ιστοσελίδα τουΣυνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας και θα δείτε μία κοινή ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του υπουργείου Οικονομικών. Στις 9 Ιουνίου ανακοίνωσαν: "Τα χρέη του ελληνικού νοσηλευτικού συστήματος για το 2007, το 2008 και το 2009, που αντιστοιχούν σε 5,36 δισ. ευρώ, θα εξοφληθούν με ομόλογα μηδενικού επιτοκίου".
Η ανακοίνωση αυτή έγινε χωρίς να την προσέξει το μεγαλύτερο μέρος του χρηματοοικονομικού κόσμου. Τα χρέη των νοσοκομείων από το 2007 θα πληρωθούν με διετή μηδενικού επιτοκίου, του 2008 με τριετή μηδενικού επιτοκίου και του 2009 με τετραετή μηδενικού επιτοκίου.
Υπάρχουν αρκετές, ή μάλλον πολλές, λεπτομέρειες που δεν αναφέρονται σε αυτήν τη μονοσέλιδη ανακοίνωση, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα συμπληρωθούν όταν θα παρουσιαστεί και προφανώς θα ψηφιστεί η σχετική νομοθεσία για την αναδιάρθρωση αυτών των χρεών.
Η ανακοίνωση αναφέρει: "Είναι βέβαιο ότι οι συνεργαζόμενες με τους προμηθευτές τράπεζες θα δείξουν ενδιαφέρον στην προεξόφληση των ομολόγων αυτών, μετατρέποντας τον εταιρικό κίνδυνο που έχουν αναλάβει για τους πελάτες τους -τους προμηθευτές των νοσοκομείων- σε πιστωτικό κίνδυνο έναντι του ελληνικού δημοσίου και μάλιστα με μορφή ομολόγου που μπορούν να χρηματοδοτήσουν μέσω και της ΕΚΤ".
Και σύμφωνα με την ανακοίνωση, "σε περίπτωση όπου οι προμηθευτές εξοφλήσουν τα ανωτέρω ομόλογα έως και τις 2/1/2011, η ανωτέρω έκπτωση αντιστοιχεί σε συνολικό ποσοστό περίπου 19%".
Είναι κατανοητό; Αυτό το κόστος του 19% βασίζεται στους υπολογισμούς του ίδιου του ελληνικού κράτους για την τρέχουσα αξία των υποχρεώσεων του νοσηλευτικού του συστήματος.
Άλλοι μπορεί να χρησιμοποιήσουν ανώτερο προεξοφλητικό επιτόκιο. Τέτοιου είδους μείωση της αρχικής αξίας δεν νομίζω ότι περιλαμβάνεται στα πολυσυζητημένα stress tests των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Οι ιθύνοντες του τραπεζικού συστήματος και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα φαίνεται πως εκτιμούν ότι ακόμη και το μικρότερο προεξοφλητικό κόστος στην ευρωζώνη θα ήταν πολιτικάπολύ ευαίσθητο θέμα για να συζητηθεί. Υπάρχει όμως το ελληνικό κράτος, το οποίο τώρα λέει ότι οι τίτλοι που εξέδωσε δεν αξίζουν όσο άξιζαν όταν αναλήφθηκαν αυτές οι υποχρεώσεις.
Ακόμη και πριν από την έκδοση αυτών των νέων ομολόγων, κάποια από τα χρέη των νοσοκομείων φέρονται ήδη να είναι διαπραγματεύσιμα στην Αθήνα, σε τιμές χαμηλότερες απ' ό,τι αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Και ενώ σύμφωνα με αυτή τα χρέη "θα εξοφληθούν, πολλοί προμηθευτές δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει". Σύμφωνα με έναν dealer ομολόγων αναδυόμενων αγορών από το Λονδίνο, ορισμένοι έχουν ήδη εξετάσει το ενδεχόμενο να κάνουν προσφορά. Δυστυχώς, χωρίς επιτυχία, ακόμη και εάν οι τράπεζες των προμηθευτών έχουν την υπόσχεση της διάθεσης repo της ΕΚΤ. "Δεν θα βρείτε προσφορά στο 50% της αξίας τους, η δική μου εκτίμηση είναι κοντά στο 30%. Μας δυσαρεστεί η πολύ κακή ποιότητα του εγγράφου", δηλώνει ο dealer.
Όπως βλέπετε, βρισκόμαστε βαθιά στα όρια των αναδυόμενων αγορών, ακόμη και εάν οι Ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να περάσουν χωρίς έλεγχο από τα ελληνικά τελωνεία και τα μεταναστευτικά γραφεία.
Πριν φτάσουν οι τίτλοι των αναδυόμενων αγορών στο γραφείο αυτού του dealer στο Λονδίνο, παρουσιάζονται σε κάποιον ακόμη πιο ριψοκίνδυνο ειδικό, από εκείνους που ασχολούνται με τις χώρες της Αφρικής. Αυτός με τον οποίο εγώ μίλησα δεν ενδιαφέρεται… ακόμη.
"Όλα αυτά συνέβησαν στη Σοβιετική Ένωση", θυμάται με την ήρεμη φωνή κάποιου που έχει ζήσει ανάλογες εμπειρίες αρκετές φορές. "Είναι πολύ νωρίς για να ανακατευτούμε εμείς. Γενικά, το κράτος κάνει λόγο για σπατάλη και απάτη στο νοσηλευτικό σύστημα ή λέγεται πως οι προμηθευτές τους εκβιάζουν. Αυτό που κάνουν οι φαρμακευτικές (όταν σταματούν ή καθυστερούν οι πληρωμές) είναι να προμηθεύουν μόνο τα βασικά, όπως πενικιλίνη ή ινσουλίνη. Στο τέλος σταματούν ακόμη και αυτό. Εάν είσαι εξαγωγέας δεν είσαι διατεθειμένος να μείνεις με ένα παλιό χρέος, αναγκαστικά το πουλάς".
Κάποια στιγμή, βεβαίως, αυτά τα χρέη πληρώνονται. Οι προμηθευτές θα χάσουν το αρχικό ποσοστό προεξόφλησης και την πραγματική αξία του χρόνου που περίμεναν για να πληρωθούν. Κάποιο από αυτό το κερδίζουν οι dealers που δεν τους πειράζει να κάθονται σε πλαστικές καρέκλες και να περιμένουν σε ζεστούς και δυσάρεστους χώρους. Οι προμηθευτές τότε προσπαθούν να καλύψουν το χαμένο έδαφος χρεώνοντας όσο το δυνατόν υψηλότερα τις μελλοντικές τους πωλήσεις.
Εφόσον τα χρέη των νοσοκομείων δεν έχουν ακόμη την τεχνητή στήριξη της ΕΚΤ, ίσως οποιαδήποτε ένδειξη προσφοράς γι' αυτούς τους τίτλους να είναι χρήσιμο στοιχείο σε αυτήν τη φάση. Με άλλα λόγια, το τι θα ήταν διατεθειμένοι κάποιοι να πληρώσουν για τίτλους που σύντομα θα είναι ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, εάν επρόκειτο να επενδύσουν με τα δικά τους κεφάλαια.
Είναι σαφές ότι οι εργοδότες της Chapman θα έπρεπε να είχαν ακούσει τα λόγια της ως προς τη διαθεσιμότητα των πληροφοριών. Για παράδειγμα, σκεφτείτε το κόστος να στείλει κανείς δικηγόρους και συμβούλους -όλους αυτούς θα μπορούσε κανείς να τους χαρακτηρίσει κατασκόπους- στις Βρυξέλλες και στη Φρανκφούρτη για να εκτιμήσουν τονκίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας.
Κι όμως, με μία απλή ματιά στο Internet μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι η Ελλάδα έχει ήδη αρχίσει να αναδιαρθρώνει τα χρέη της. Δείτε, ας πούμε, την ιστοσελίδα τουΣυνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας και θα δείτε μία κοινή ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του υπουργείου Οικονομικών. Στις 9 Ιουνίου ανακοίνωσαν: "Τα χρέη του ελληνικού νοσηλευτικού συστήματος για το 2007, το 2008 και το 2009, που αντιστοιχούν σε 5,36 δισ. ευρώ, θα εξοφληθούν με ομόλογα μηδενικού επιτοκίου".
Η ανακοίνωση αυτή έγινε χωρίς να την προσέξει το μεγαλύτερο μέρος του χρηματοοικονομικού κόσμου. Τα χρέη των νοσοκομείων από το 2007 θα πληρωθούν με διετή μηδενικού επιτοκίου, του 2008 με τριετή μηδενικού επιτοκίου και του 2009 με τετραετή μηδενικού επιτοκίου.
Υπάρχουν αρκετές, ή μάλλον πολλές, λεπτομέρειες που δεν αναφέρονται σε αυτήν τη μονοσέλιδη ανακοίνωση, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα συμπληρωθούν όταν θα παρουσιαστεί και προφανώς θα ψηφιστεί η σχετική νομοθεσία για την αναδιάρθρωση αυτών των χρεών.
Η ανακοίνωση αναφέρει: "Είναι βέβαιο ότι οι συνεργαζόμενες με τους προμηθευτές τράπεζες θα δείξουν ενδιαφέρον στην προεξόφληση των ομολόγων αυτών, μετατρέποντας τον εταιρικό κίνδυνο που έχουν αναλάβει για τους πελάτες τους -τους προμηθευτές των νοσοκομείων- σε πιστωτικό κίνδυνο έναντι του ελληνικού δημοσίου και μάλιστα με μορφή ομολόγου που μπορούν να χρηματοδοτήσουν μέσω και της ΕΚΤ".
Και σύμφωνα με την ανακοίνωση, "σε περίπτωση όπου οι προμηθευτές εξοφλήσουν τα ανωτέρω ομόλογα έως και τις 2/1/2011, η ανωτέρω έκπτωση αντιστοιχεί σε συνολικό ποσοστό περίπου 19%".
Είναι κατανοητό; Αυτό το κόστος του 19% βασίζεται στους υπολογισμούς του ίδιου του ελληνικού κράτους για την τρέχουσα αξία των υποχρεώσεων του νοσηλευτικού του συστήματος.
Άλλοι μπορεί να χρησιμοποιήσουν ανώτερο προεξοφλητικό επιτόκιο. Τέτοιου είδους μείωση της αρχικής αξίας δεν νομίζω ότι περιλαμβάνεται στα πολυσυζητημένα stress tests των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Οι ιθύνοντες του τραπεζικού συστήματος και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα φαίνεται πως εκτιμούν ότι ακόμη και το μικρότερο προεξοφλητικό κόστος στην ευρωζώνη θα ήταν πολιτικάπολύ ευαίσθητο θέμα για να συζητηθεί. Υπάρχει όμως το ελληνικό κράτος, το οποίο τώρα λέει ότι οι τίτλοι που εξέδωσε δεν αξίζουν όσο άξιζαν όταν αναλήφθηκαν αυτές οι υποχρεώσεις.
Ακόμη και πριν από την έκδοση αυτών των νέων ομολόγων, κάποια από τα χρέη των νοσοκομείων φέρονται ήδη να είναι διαπραγματεύσιμα στην Αθήνα, σε τιμές χαμηλότερες απ' ό,τι αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Και ενώ σύμφωνα με αυτή τα χρέη "θα εξοφληθούν, πολλοί προμηθευτές δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει". Σύμφωνα με έναν dealer ομολόγων αναδυόμενων αγορών από το Λονδίνο, ορισμένοι έχουν ήδη εξετάσει το ενδεχόμενο να κάνουν προσφορά. Δυστυχώς, χωρίς επιτυχία, ακόμη και εάν οι τράπεζες των προμηθευτών έχουν την υπόσχεση της διάθεσης repo της ΕΚΤ. "Δεν θα βρείτε προσφορά στο 50% της αξίας τους, η δική μου εκτίμηση είναι κοντά στο 30%. Μας δυσαρεστεί η πολύ κακή ποιότητα του εγγράφου", δηλώνει ο dealer.
Όπως βλέπετε, βρισκόμαστε βαθιά στα όρια των αναδυόμενων αγορών, ακόμη και εάν οι Ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να περάσουν χωρίς έλεγχο από τα ελληνικά τελωνεία και τα μεταναστευτικά γραφεία.
Πριν φτάσουν οι τίτλοι των αναδυόμενων αγορών στο γραφείο αυτού του dealer στο Λονδίνο, παρουσιάζονται σε κάποιον ακόμη πιο ριψοκίνδυνο ειδικό, από εκείνους που ασχολούνται με τις χώρες της Αφρικής. Αυτός με τον οποίο εγώ μίλησα δεν ενδιαφέρεται… ακόμη.
"Όλα αυτά συνέβησαν στη Σοβιετική Ένωση", θυμάται με την ήρεμη φωνή κάποιου που έχει ζήσει ανάλογες εμπειρίες αρκετές φορές. "Είναι πολύ νωρίς για να ανακατευτούμε εμείς. Γενικά, το κράτος κάνει λόγο για σπατάλη και απάτη στο νοσηλευτικό σύστημα ή λέγεται πως οι προμηθευτές τους εκβιάζουν. Αυτό που κάνουν οι φαρμακευτικές (όταν σταματούν ή καθυστερούν οι πληρωμές) είναι να προμηθεύουν μόνο τα βασικά, όπως πενικιλίνη ή ινσουλίνη. Στο τέλος σταματούν ακόμη και αυτό. Εάν είσαι εξαγωγέας δεν είσαι διατεθειμένος να μείνεις με ένα παλιό χρέος, αναγκαστικά το πουλάς".
Κάποια στιγμή, βεβαίως, αυτά τα χρέη πληρώνονται. Οι προμηθευτές θα χάσουν το αρχικό ποσοστό προεξόφλησης και την πραγματική αξία του χρόνου που περίμεναν για να πληρωθούν. Κάποιο από αυτό το κερδίζουν οι dealers που δεν τους πειράζει να κάθονται σε πλαστικές καρέκλες και να περιμένουν σε ζεστούς και δυσάρεστους χώρους. Οι προμηθευτές τότε προσπαθούν να καλύψουν το χαμένο έδαφος χρεώνοντας όσο το δυνατόν υψηλότερα τις μελλοντικές τους πωλήσεις.
Εφόσον τα χρέη των νοσοκομείων δεν έχουν ακόμη την τεχνητή στήριξη της ΕΚΤ, ίσως οποιαδήποτε ένδειξη προσφοράς γι' αυτούς τους τίτλους να είναι χρήσιμο στοιχείο σε αυτήν τη φάση. Με άλλα λόγια, το τι θα ήταν διατεθειμένοι κάποιοι να πληρώσουν για τίτλους που σύντομα θα είναι ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, εάν επρόκειτο να επενδύσουν με τα δικά τους κεφάλαια.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire