Το πρόβλημα με τους πολλαπλούς ρόλους του Ackerman και τους συνδέσμους του με την Ελλάδα, είναι ότι έχει τη δυνατότητα και το κίνητρο να τους εκμεταλλευτεί κατά βούληση, σηματοδοτώντας ο ίδιος τα όρια της ηθικής, της σύγκρουσης συμφερόντων και ενδεχομένως ακόμη και της νομιμότητας των πράξεων του.

Οι σχέσεις Άκερμαν με Μέρκελ, Siemens, Vodafone & Shell

Όταν το Σεπτέμβριο του 2009 το τμήμα Διεθνών Οικονομικών και Ανάπτυξης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης απένεμε τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα στον κ. Josef Ackerman της Deutsche Bank, κανείς μπορούσε να προβλέψει το ρόλο που θα έπαιζε λίγους μήνες μετά στην ‘ελληνική κρίση’. Οι περισσότεροι στην Ελλάδα γνώρισαν τον Josef Ackermann ως τον διοικητή της Deutsche Bank, της τράπεζας που ανέλαβε το ρόλο του διαχειριστή του γερμανικού δανείου προς την Ελλάδα, από το ευρωπαϊκό ‘πακέτο στήριξης’. Κάποιοι άλλοι τον έμαθαν όταν προέβλεψε ότι η Ελλάδα δε θα τα κατάφερνε να φέρει σε πέρας το δημοσιονομικό της άθλο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ήταν πιθανή η πτώχευση της, θέση την οποία αναίρεσε με διαφορετικά του σχόλια μερικές εβδομάδες αργότερα. Αυτό που δεν είναι γνωστό, ωστόσο, είναι πως ο Ackermann είναι υψηλόβαθμο στέλεχος της Siemens από το 2003, κατέχοντας, σήμερα, μεταξύ άλλων, τη θέση του δεύτερου αναπληρωτή προέδρου του εποπτικού συμβουλίου της εταιρίας. Μία προσεκτική εξέταση της λίστας των υψηλόβαθμων στελεχών της Siemens φανερώνει πως τα περισσότερα από αυτά έχουν αναλάβει τα καθήκοντα τους πολύ πρόσφατα, αντικαθιστώντας προηγούμενα στελέχη. Αυτό δεν έχει συμβεί μόνο στην περίπτωση του Ackermann και μόλις ενός ακόμη υψηλόβαθμου στελέχους, καθώς έχει παραμείνει ακλόνητος στη θέση του, γεγονός που τον καθιστά ένα από τα πιο παλιά και ισχυρά στελέχη της εταιρίας. Ο ρόλος του, όμως, δεν τελειώνει εδώ, καθώς ο Ackermann είναι ταυτόχρονα και υψηλόβαθμο στέλεχος στη Vodafone, όντας μέλος στο εποπτικό συμβούλιο της εταιρίας, ενώ κατέχει και τη θέση του μη εκτελεστικού διευθυντή στην πετρελαϊκή εταιρία συμφερόντων Rothschild, Royal Dutch Shell αλλά και τη θέση του αντιπροέδρου στην ασφαλιστική εταιρία Zurich Financial Services, η οποία, μεταξύ άλλων, παρέχει ασφαλιστικά προϊόντα για την προστασία από το πιστωτικό και το πολιτικό ρίσκο. Αν και οι εταιρίες με τις οποίες συνεργάζεται ο Ackermann  αποτελούν κολοσσούς με διεθνή παρουσία και υπόσταση και έτσι είναι λογικό να έχουν σχέσεις με μία σειρά κρατών, είναι εντυπωσιακός ο μεγάλος ρόλος που διαδραματίζουν στην Ελλάδα, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε την περίπτωση των Deutsche Bank και Siemens. Εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον, ωστόσο, έχει και η σχέση του Ackermann  με την Angela Merkel, καθώς η τράπεζα του αποτελεί το σύμβουλο του γερμανικού κράτους για τη σωστή διαχείριση της χρηματιστηριακής, της ελληνικής και της ευρωπαϊκής κρίσης. Ίσως δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός, πως η Merkel οργάνωσε προσωπικά ένα πολυτελές πάρτι για τα 60ά γενέθλια του Ackermann τον περασμένο Αύγουστο, το οποίο, μάλιστα, πλήρωσε με κρατικά κονδύλια, προκαλώντας ένα μίνι σκάνδαλο στη Γερμανία. Ο Josef Ackerman είπε σε συνέντευξη του για το θέμα πως η ‘καλή φίλη’ του Angela Merkel του είπε να καλέσει 30 στενούς του φίλους για να γιορτάσουν τα 60ά του γενέθλια, σε μία πρωτοφανή φιλική κίνηση της Γερμανίδας Καγκελάριου η οποία είναι περισσότερο γνωστή για την άκαμπτη πολιτική παρά για τις διπλωματικές της σχέσεις. Το πρόβλημα με τους πολλαπλούς ρόλους του Ackerman και τους συνδέσμους του με την Ελλάδα, είναι ότι έχει τη δυνατότητα και το κίνητρο να τους εκμεταλλευτεί κατά βούληση, σηματοδοτώντας ο ίδιος τα όρια της ηθικής, της σύγκρουσης συμφερόντων και ενδεχομένως ακόμη και της νομιμότητας των πράξεων του. Πάνος Παναγιώτου, διευθυντής ΕΚΤΑ, 3FVIP.com