Η ελληνική κυβέρνηση, που θα κληθεί να αντιμετωπίσει το σενάριο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας α λα γερμανικά, θα είναι στην πραγματικότητα ένα πειθήνιο όργανο του «Κλαμπ του Βερολίνου»: ο έλεγχος του υπουργείου Οικονομικών θα περάσει και τυπικά στους πιστωτές, οι οποίοι θα αποφασίζουν για όλα τα ζητήματα οικονομικής πολιτικής

Προτεκτοράτο του «club Berlin» η Ελλάδα!

Δευτέρα, 12 Ιούλιος 2010 23:53

Έτος 2013: Η Ελλάδα ολοκληρώνει με επιτυχία το σχέδιο σταθεροποίησης, το πρωτογενές έλλειμμα μηδενίζεται και το χρέος βρίσκεται, σύμφωνα με τις ίδιες τις προβλέψεις του σχεδίου σταθεροποίησης, κάπου μεταξύ 140-150% του ΑΕΠ. Η οικονομία έχει βγει από την ύφεση, αλλά δεν έχει «απογειωθεί» για να στηρίξει την εξυπηρέτηση τόσο υψηλού χρέους. Οι αγορές αρνούνται να αναχρηματοδοτήσουν το τεράστιο ελληνικό χρέος. Ποιο είναι το «Σχέδιο Β» της Ευρώπης;

Το σχέδιο που άφησε να διαρρεύσει η κυβέρνηση του Βερολίνου στο “Spiegel” και δημοσιεύθηκε στη χθεσινή έκδοση του έγκυρου γερμανικού περιοδικού δίνει τη λύση που θα ήθελε να επιβάλει η γερμανική κυβέρνηση: ελεγχόμενη χρεοκοπία! Ελεγχόμενη χρεοκοπία, συνδυαζόμενη με… ανεξέλεγκτη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε ένα νέο κλαμπ πιστωτών, μετά τα κλαμπ του Λονδίνου και του Παρισιού, το «Κλαμπ του Βερολίνου», που προς το παρόν οι Γερμανοί δεν έχουν αποφασίσει αν θέλουν να απαρτίζεται μόνο από χώρες της Ευρωζώνης, ή αν θα περιλάβει χώρες από το G20.

Το γερμανικό σχέδιο, που επιχειρείται να επιβληθεί στην Ευρώπη χωρίς να χρειασθούν τροποποιήσεις των Συνθηκών, άρα και ψηφοφορίες στα εθνικά κοινοβούλια, βασίζεται σε μια απλή αρχή: ναι, σε πρώτη φάση οι χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ έδειξαν «αλληλεγγύη» στις χώρες με αδυναμία, χορηγώντας 110 δις. ευρώ στην Ελλάδα και δημιουργώντας το νέο ταμείο για τη διάσωση ασθενών οικονομιών, με «προίκα» 750 δις. ευρώ. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι οι «σπάταλες» χώρες θα συνεχίσουν να στηρίζονται επ’ αόριστον σε χρηματοδοτήσεις από τους φορολογούμενους των «σταθερών» οικονομιών. Κάποτε, η διεθνής αλληλεγγύη εξαντλείται και τότε έρχεται η ελεγχόμενη χρεοκοπία α λα γερμανικά.

Το γερμανικό σχέδιο αρχίζει από την οικονομία, αλλά γρήγορα επεκτείνεται στη γεωπολιτική. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια σύγχρονη μορφή επέκτασης της κυριαρχίας των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών, χωρίς να πέσει μια… σφαίρα, αλλά με πανίσχυρα οικονομικά όπλα:

n  Το γερμανικό σχέδιο, που η Ελλάδα είναι πρώτη υποψήφια να εφαρμοσθεί εις βάρος της, προβλέπει ότι, αν η χώρα στη λήξη του προγράμματος σταθεροποίησης δεν μπορεί πάλι να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις της και να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της από την αγορά, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με κανόνες που θυμίζουν το πτωχευτικό δίκαιο των ιδιωτών.

n  Έτσι, οι πιστωτές της χώρας θα υποχρεωθούν να διαγράψουν ένα μεγάλο μέρος των χρεών, για παράδειγμα το 50%, ώστε το συνολικό χρέος να μειωθεί σε επίπεδα που η εξυπηρέτησή του θα είναι βιώσιμη. Αυτομάτως, έχοντας πλέον να αντιμετωπίσει ένα «λογικό» δημόσιο χρέος, η Ελλάδα θα επανέλθει και πάλι στις αγορές, οι οποίες θα δέχονται πλέον να την χρηματοδοτήσουν.

n  Αν το γερμανικό «Σχέδιο Β» σταματούσε εδώ, θα έλεγε κανείς ότι είναι το τέλειο σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από την κρίση. Όμως, οι Γερμανοί προτείνουν μια μικρή… μεταφορά της πολιτικής εξουσίας από τα πολιτικά όργανα της χώρας στους πιστωτές! Λένε, ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί μια νέα λέσχη πιστωτών, που θα ασχολείται αποκλειστικά με τα ομόλογα των χωρών της Ευρωζώνης που θα χρεοκοπούν. Το νέο «Κλαμπ του Βερολίνου» δεν θα έχει τυχαία την έδρα του στη γερμανική πρωτεύουσα, αφού η γερμανική κυβέρνηση, ως κυρίαρχη στην οικονομία της Ευρώπης, θα έχει τα περισσότερα δικαιώματα ψήφου στη λέσχη πιστωτών.

n  Η ελληνική κυβέρνηση, που θα κληθεί να αντιμετωπίσει το σενάριο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας α λα γερμανικά, θα είναι στην πραγματικότητα ένα πειθήνιο όργανο του «Κλαμπ του Βερολίνου»: ο έλεγχος του υπουργείου Οικονομικών θα περάσει και τυπικά στους πιστωτές, οι οποίοι θα αποφασίζουν για όλα τα ζητήματα οικονομικής πολιτικής. Κάπως έτσι, οι Γερμανοί επιδιώκουν να μετατρέψουν όσες χώρες του ευρωπαϊκού πυρήνα δεν αντέξουν να αντιμετωπίσουν την κρίση υπερχρέωσης σε γερμανικά προτεκτοράτα, επιτυγχάνοντας, όπως λένε πολλοί σχολιαστές, τους στόχους τους κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτή την φορά χωρίς αιματοχυσίες, αλλά με την εγκατάσταση απολύτως ελεγχόμενων κυβερνήσεων, με τη «σιδηρά χείρα» του «Κλαμπ του Βερολίνου».

Όπως σημειώνει και το “Spiegel”, οι κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού Νότου δεν έχουν λόγους να επιτρέψουν να υιοθετηθεί το γερμανικό σχέδιο, που απειλεί να τις μετατρέψει σε δορυφόρους της Γερμανίας και των άλλων ισχυρών χωρών, με ελάχιστη πολιτική αυτονομία. Από την άλλη, η Γερμανία πιθανότατα θα έχει την υποστήριξη της Γαλλίας, της Ολλανδίας και άλλων χωρών του ισχυρού οικονομικά Βορρά. Μένει να φανεί αν από αυτή την αντιπαράθεση θα βγουν νικήτριες οι οικονομικά ισχυρές χώρες, που φαίνεται ότι με αφορμή την κρίση υπερχρέωσης βρίσκουν μια χρυσή ευκαιρία επέκτασης της εθνικής τους κυριαρχίας με ειρηνικά μέσα…