το 90% των χρεών της Ελλάδας υπόκειται στην ελληνική νομοθεσία. Κατά συνέπεια, η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση μεγάλου μέρους των χρεών της, απλώς αλλάζοντας τη νομοθεσία της, χωρίς να φοβάται ότι θα αποκλειστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου.

ΑΤΟΠΗ Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ**

του Desmond Lachman*

   Kύριοι, στο άρθρο του ("Το παράδειγμα της Βραζιλίας για την Ελλάδα") ο κ. Alan Beattie υποστηρίζει ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Γιώργος Παπανδρέου, θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Προέδρου της Βραζιλίας κ. Luiz Inacio Lula da Silva, ο οποίος ακολούθησε πολιτική δημοσιονομικής λιτότητας όπως απαιτούσε το ΔΝΤ. Δεν αναφέρει, όμως, τις πολυάριθμες θεμελιώδεις διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα του σήμερα και στη Βραζιλία του 2001, που διακυβεύουν την αξιοπιστία της σύγκρισης μεταξύ αυτών των δύο οικονομιών.

   Οι οικονομικές ανισορροπίες τις οποίες παρουσίαζε η Βραζιλία κατά το 2001 αντιστοιχούν σε ένα μέρος μόνο του ελλείμματος του προϋπολογισμού της Ελλάδας που ανέρχεται στο 13% του ΑΕΠ και του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της. Το ΔΝΤ δεν ζήτησε από τη Βραζιλία περικοπή δημοσίων δαπανών και αύξηση φορολογικών εσόδων που να ανέρχεται στο 10% του ΑΕΠ, όπως απαιτείται τώρα από την Ελλάδα. Η Βραζιλία δεν κλήθηκε, παράλληλα, να πάρει τέτοια πρωτοφανή μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας στο πλαίσιο της ευρωζώνης, που αποκλείει τη δυνατότητα υποτίμησης ώστε να ενισχυθούν οι εξαγωγές.

   Ο κ. Beattie, επίσης, παραβλέπει το γεγονός ότι η δομή των χρεών της Ελλάδας είναι τέτοια ώστε καθιστά πολύ ευκολότερη την αναδιάρθρωσή τους από ό,τι ήταν στην περίπτωση της Βραζιλίας. Το μεγαλύτερο μέρος των χρεών της Βραζιλίας υπόκειται στη βρετανική και στην αμερικανική νομοθεσία. Αντιθέτως, το 90% των χρεών της Ελλάδας υπόκειται στην ελληνική νομοθεσία. Κατά συνέπεια, η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση μεγάλου μέρους των χρεών της, απλώς αλλάζοντας τη νομοθεσία της, χωρίς να φοβάται ότι θα αποκλειστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου.

   Ο κ. Beattie, δικαίως, αναφέρει ότι ενδεχόμενη ελληνική αναδιάρθρωση χρέους θα προκαλέσει σημαντικές ζημίες για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Παρ' όλα αυτά, δεν είναι ξεκάθαρο γιατί θα πρέπει ο κ. Παπανδρέου να βάλει την ελληνική οικονομία στη μέγκενη του ΔΝΤ προς όφελος κάποιων ξένων τραπεζών. Πόσο μάλλον όταν ο κ. Παπανδρέου έχει βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις και όταν -όπως παραδέχεται και ο κ. Beattie- το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτο.

* Ο Dr Dresmond Lachman είναι στέλεχος του American Enterprise Institute.

** Το άρθρο του Dr Lachman είναι επιστολή του στους "Financial Times"