Aκόμη χειρότερα, αρκεί η εγγύηση ενός εφοπλιστή ότι το τάδε η δείνα άτομο συμμετέχει στο κεφάλαιο της εταιρεία του, προκειμένου να απαλλαγεί και αυτό από την εφορία - Pire : il suffit qu’un armateur garantisse que telle ou telle personne possède une partie du capital de sa compagnie pour qu’elle aussi échappe au fisc

Όταν είσαι Έλληνας εφοπλιστής δεν χρειάζεται να κρύβεις τα περιουσιακά σου στοιχεία στο εξωτερικό. Το ελληνικό Σύνταγμα Ελληνική σου παρέχει μια συνολική φορολογική ασυλία, η οποία απαγορεύει τις φορολογικές αρχές να ανακατεύονται στις υποθέσεις σου.

Ρώτησα για το θέμα αυτό τον Υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου και σας θυμίζω την απάντησή του: «Το φορολογικό σύστημα των εφοπλιστών κατοχυρώνεται από το ίδιο το ελληνικό Σύνταγμα,... Υπάρχει, όμως, κάποια ρεαλισμός σε αυτό: δεν είναι υποχρεωμένοι να καταγράψουν το στόλο τους στην Ελλάδα, διότι εκτελούν μια οικονομική δραστηριότητα που δεν έχει σύνορα. Η δραστηριότητα τους στην Ελλάδα φορολογείται, αλλά όχι η παγκόσμια δραστηριότητα». Η πραγματικότητα είναι λίγο πιο περίπλοκη…

Το πρόβλημα είναι ότι η ασυλία φόρου των εφοπλιστών, με σκοπό να διατηρήσουν τη δραστηριότητά τους στην Ελλάδα (αρκετές δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας) δεν αφορά μόνο τα περιουσιακά στοιχεία τους στο εξωτερικό, αλλά και στην Ελλάδα. Η εφορία απλά δεν μπορεί να επαληθεύσει τους λογαριασμούς των εταιρειών τους, οι οποίες διαθέτουν de facto ένα καθεστώς ετεροδικίας. Αν δημιουργείται λοιπόν εισόδημα στην Ελλάδα από τους εφοπλιστές, αυτό φορολογείται μόνο στο βαθμό που το θέλουν…

Ακόμη χειρότερα, αρκεί η εγγύηση ενός εφοπλιστή ότι το τάδε η δείνα άτομο συμμετέχει στο κεφάλαιο της εταιρεία του, προκειμένου να απαλλαγεί και αυτό από την εφορία. Και δεδομένου ότι η εφορία δεν μπορεί να επαληθεύσει την δήλωση…"Στην Ελλάδα, είναι συνηθισμένες αυτές οι εξυπηρετήσεις μεταξύ φίλων", μου εμπιστεύτηκε ένας ενδιαφερόμενος. Με άλλα λόγια, η Ελληνική Πολιτεία έχει θεσπίσει, μετά την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών το 1974, ένα πραγματικό μαύρο φορολογικό κουτί επί του εδάφους της, που επιτρέπει στους πλούσιους να ξεφεύγουν από την προσπάθεια που απαιτείται από τον υπόλοιπο πληθυσμό. " Όσο αυτό το σύστημα θα παραμείνει αμετάβλητο, η φοροδιαφυγή των πλουσίων θα παραμείνει παιχνίδι",συνεχίζει ο ίδιος.

Γιατί, λοιπόν, να μην αλλάξει το Σύνταγμα ; Δεν είναι τόσο απλό: στην Ελλάδα, είναι απαραίτητο το σημερινό Κοινοβούλιο να προτείνει μια τέτοια μεταρρύθμιση και να ψηφιστεί από την επομένη βουλή για να αποφεύγονται δήθεν καταχρήσεις εξουσίας. Αυτό θα αφήσει αρκετό χρόνο στους εφοπλιστές και τους πλούσιους φίλους τους να μεταφέρουν το ενεργητικό τους στο εξωτερικό, σε ένα άλλο φορολογικό παράδεισο ... Ο καθαρισμός των στάβλων του Αυγεία σίγουρα θα πάρει πάρα πολύ καιρό…

le paradis fiscal grec des armateurs et de leurs amis

Lorsqu’on est armateur, en Grèce, nul besoin de planquer ses avoirs à l’étranger. La Constitution grecque leur accorde une immunité fiscale totale qui interdit au fisc de fourrer son nez dans leurs affaires. 

J’ai interrogé cette semaine Georges Papaconstantinou , le ministre des finances grec, à ce sujet. Je vous rappelle sa réponse : « Le système d’imposition des armateurs est prévu par la Constitution grecque, pas moins… Mais il y a du réalisme là-dedans : on n’est pas obligé d’immatriculer sa flotte en Grèce, car c’est une activité économique qui n’a pas de frontière. L’activité en Grèce est donc imposée, mais pas l’activité mondiale ». En fait, c’est un peu plus compliqué.

Le problème est que  l'immunité fiscale des armateurs, destinée à retenir leur activité en Grèce (plusieurs dizaines de milliers d'emplois) concerne non seulement leurs avoirs à l’étranger, mais aussi en Grèce. Le fisc ne peut tout simplement pas vérifier les comptes de leur société qui jouit de facto d’un statut d’extraterritorialité. Si le revenu généré en Grèce par les armateurs est taxé, c’est uniquement dans la mesure où ils le veulent bien…

Pire : il suffit qu’un armateur garantisse que telle ou telle personne possède une partie du capital de sa compagnie pour qu’elle aussi échappe au fisc. Et comme ce dernier ne peut pas vérifier que l’armateur dit la vérité… « En Grèce, il est fréquent qu’on se rende ce type de services entre gens de bonne compagnie », m’a confié un riche Grec. Autrement dit, l’État grec a créé, au lendemain de la chute de la dictature des colonels en 1974 une véritable boite noire fiscale sur son territoire qui permet aux plus fortunés d’échapper à l’effort demandé au reste de la population. « Tant que ce système ne sera pas modifié, la fraude fiscale demeurera un jeu d’enfant », poursuit ce même Grec.

Pourquoi, alors, ne pas réformer la Constitution ? Pas si simple : en Grèce, il faut que le Parlement actuel recommande une telle réforme qui ne pourra être votée que par la législature suivante afin d’éviter des abus de pouvoir. Ce qui laissera largement le temps aux armateurs et à leurs riches amis de déplacer leurs avoirs à l’étranger, dans un autre paradis fiscal… Le nettoyage des écuries d’Augias risque décidément de prendre longtemps, très longtemps.